Meer dan 65 jaar vinkenzetter

Jenka Watteny

16/04/2022
vereniging sport

Zondag 17 april is de start van het vinkenseizoen in Lichtervelde. Dan worden de kooien en de krijtjes weer boven gehaald. Wij gingen praten met één van die vinkeniers die al bijna zijn hele leven vinken zet, Lionel Watteny.

Lionel Watteny (73) uit de Essestraat 74 is, zoals het cliché het zegt, een vinkenier in hart en nieren. Als zevenjarige knaap trok hij op zaterdag met zijn fiets naar Torhout om er vink Hippoliet van zijn vader Wilfried te zetten. Met de vinkenkooi aan de ene hand balanceerde hij vlot naar café De Boomkwekerij, het lokaal van de Torhoutse vereniging 'De Vrije Vinkeniers'. Op andere dagen tekende hij de eerste vink. Een weekendjob waarvoor hij tien frank kreeg per zetting van Maurice Vandevelde, één van de broers van café Den Hoepel. Zijn eigen eerste vinken waren Sels, genoemd naar de coureur Ward Sels en Ajax, genoemd naar de voetbalploeg. Later werd hij fan van Club Brugge, maar tot op heden werd nog geen enkele vink naar die club genoemd. 

Van tekenaar eerste vogel naar regellegger tot voorzitter...

Lionel: "In 1978 vroeg Willy Vanparys of ik in het bestuur wilde komen van de K.M. De Verenigde Vrienden in Lichtervelde. Ik kreeg onmiddellijk de titel van zangkeurder, een titel die niemand eigenlijk wil omdat het niet zo'n dankbare job is. In 1982 werd ik secretaris. Roger D'Hulster stopte als voorzitter in dat jaar en vroeg mij hem te vervangen, maar zelf vond ik me te jong daarvoor. Uiteindelijk werd ik voorzitter in 1987, het jaar dat de toenmalige voorzitter Michel Colpaert overleed. Ik heb mooie herinneringen aan mijn tijd als bestuurslid en voorzitter. Vooral met de feesten om de kampioenen te vieren. We verzamelden in een café waarna we met de vlag en fanfare naar de koning of koningin trokken. Die haalden we af om verder te stappen naar het gemeentehuis. Van daaruit deden we een twee- à drietal cafés om uiteindelijk te eindigen in de feestzaal waar het feest tot vroeg in de ochtend doorging."

... tot gewestleider

Lionel: "In 1996 werd ik gewestleider van het gewest Torhout. In 1999 organiseerden we met het gewest het kampioenschap van België in Kortemark. Er stonden 2190 vinken in de reke. Ik heb mooie herinneringen aan de vinkenzettingen in Lichtervelde bij Gabriël Kindt, dat was een grote zetting waar we elk jaar rond de 300 vinken hadden. In de topperiode hadden we 180 leden in Lichtervelde, toen ik stopte als voorzitter in 2018 waren er dat een 100-tal. Intussen is dat aantal nog verminderd door vergrijzing van de leden en weinig toestroom van jonge gasten." 


Koning, keizer
Lionel: "mijn zoon Wim was vier jaar op rij koning met vink Wittekop. Als je drie jaar op rij de titel koning wint, dan word je keizer. Wittekop kon op een goeie dag 890 liedjes zingen. Er zijn zoveel mooie anekdotes te vertellen, zoals die keer in een avondzetting, een vinkenier was zijn vink vergeten. Ik ging snel naar huis om een vink te halen, stak het voorglas er in en vertrok naar de reke. Ongeveer rond het half uur zagen we beweging in de kooi. Er zat een muis tussen het voorglas en de boek (melkglas). We hebben het voorglas eruit gehaald waardoor het beestje terug de vrijheid kreeg. 
Mijn eerste vrouw Christiane en mijn tweede vrouw Lena hebben altijd meegeholpen bij de vinkenzettingen. Toen Christiane stierf en ik later Lena leerde kennen was ik blij dat ook zij mee wilde helpen. In 2018 ben ik gestopt als voorzitter om meer tijd te hebben voor de hobby van mijn vrouw Lena, namelijk biljarten. Helaas overleed ze het jaar daarop. Ik blijf wel vinken zetten, zij het wat minder dan vroeger."