Los Erpelos: net niet op televisie
Peter Priem (zanger), Ivan Laga (toetsen), Johan Vandenbussche (bassist), Ivan Vandenbussche (drum), Geert Debeuf (trombone) en Luc Haeghebaert (trompet). Samen vormen zij ‘Los Erpelos’, ooit geselecteerd voor een VRT-programma ‘Fanclub’, dat echter nooit werd uitgezonden.
“In de jaren ’80 traden we op als covergroep maar we brachten ook enkele eigen nummers,” vertelt Johan Vandenbussche, “we hebben een zestal jaar opgetreden. Na meer dan 30 jaar maken we nu een comeback. We moesten er wel even inkomen. Maar het is zoals fietsen, eens je het instrument weer in je handen hebt, komen de herinneringen snel naar boven.”
Indertijd traden Los Erpelos veel op: “Het was makkelijker dan nu,” legt Johan uit, “er waren veel kleine gelegenheden om te spelen zoals in jeugdhuizen. Nu is het ingewikkelder, je moet al bijna semi-professioneel voor mensen naar de optredens komen.”
The Lovebirds: liefde als rode draad
Zes jaar geleden startten The Lovebirds als een gelegenheidsproject op Valentijns avond in De Piraat. De oorspronkelijke band was Sander Haeghebaert (bugel en zang), Ian Haeghebaert (bassist), Aaron Willaert (Akoestische gitaar en zang). Eén jaar later kwam Matthijs Vanzieleghem (bassist) erbij en sinds die tijd zijn ze officieel ‘The Lovebirds’. The Lovebirds zijn een originele combinatie die akoestische versies van bekende songs brengen. En naar het schijnt, menig meisjeshart sneller doen slaan.
Door de drukke agenda’s blijft er, volgens Matthijs, niet veel tijd over om te repeteren. “Op dat gebied zijn we een slechte groep,” lacht hij, “we proberen thuis apart voor te bereiden en komen dan eens samen. We zoeken uit wat hip is op dit moment, zoals bijvoorbeeld Camille en maken daar ons eigen ding van. We gaan constant op zoek naar nieuw materiaal. Dance, oude rock, Nederlandstalige platen, we brengen het in een akoestisch jasje, met als rode draad, de liefde."
“Lighterfield on stage is een machtig concept, alleen denk ik dat het publiek nog niet goed beseft wat er precies te gebeuren staat,” vervolgt Matthijs, “het idee van een Night of the Proms in Lichtervelde is schitterend. Een unieke gebeurtenis die iedereen moet meemaken.”
De Nevenprojecten: debuut op Lichterveldse Feeste
LICHTERVELDE – De Nevenprojecten hadden dit jaar hun eerste optreden in eigen gemeente, op de Lichterveldse Feeste. De band beschrijft zichzelf als een samenraapsel uit meerdere bestaande projecten. Kurt, Noortje en Frauke Desplenter (zang), Kristof Vandekerckhove (slagwerk), Stijn Margot (leadgitaar), Tom Librecht (bassist) en Gil Vermeulen (ritmegitaar) brengen covers.
“Op vrijdagavond zal het voornamelijk belpop zijn,” vertelt Kurt Desplenter, “muziek van Belgische bodem. Zaterdagavond brengen we een internationale rockmedley en een medley van Vlaamse liedjes.”
Op Lichterveldse Feeste zongen ze vooral meezingers. “Het was leuk dat ons eerste optreden voor eigen volk was,” zegt Noortje, “we hebben ons echt geamuseerd. Iedereen was het er unaniem mee eens dat we verder doen met De Nevenprojecten. Intussen is ook Gil Vermeulen erbij gekomen.” De band komt wekelijks samen om te repeteren. “We zijn met drie stemmen, soms zingen we samen, soms apart. De meerstemmigheid in de nummers geeft het net dat ietsje meer,” voegt Frauke er nog aan toe.
The Microwives: een feest om op te treden
LICHTERVELDE – The Microwives treden vaak op en zijn zeker geen onbekenden. Ze brengen pop van vroeger en nu, in hun eigen arrangement. Op het podium, drie stemmen en een piano, een compositie die werkt.
Het trio Frauke Desplenter (zang), Lore Vandendriessche (zang) en Liesbeth Deneir (zang en piano) startten zes jaar geleden, in het laatste jaar van hun middelbaar onderwijs. “We zaten samen in de Broederschool,” vertelt Frauke, “een heel muzikale school. Er waren verschillende schoolbands, maar wij zaten samen in het schoolkoor. Voor de proclamatie had een lerares gevraagd of we wilden zingen. En we zijn dat sindsdien blijven doen.”
“Meedoen met Lighterfield on stage is voor ons een feest. We staan altijd met drie op het podium, enkel begeleid door de piano. Nu zal er een heus orkest achter ons staan. Veel melodieën en stemmen die erbij komen,” aldus een enthousiaste Frauke. “De ene zingt hoger, de andere lager en ik zit daar ergens tussenin. Hoe langer we samen zingen, hoe beter we afgestemd zijn op elkaar. Als we luisteren naar muziek van nu en zes jaar geleden, dan merken we toch wel een verschil.”
Les Arcs: oude wijnen, oude zakken
Les Arcs dat zijn Henk Cnockaert (zang en bassist), Marc Hoornaert (drums), Rik Delameilleure (percussie), Hugo Delecluyse (toetsen), Hendrik Wostyn (gitaar), aangevuld met Ivan Laga, Arne Vens en Dries Bruynooghe. Hun laatste optreden dateert van zomer 1986, waar ze eindigden met de gevleugelde woorden: "Dit is ons laatste nummer, bedankt en tot ziens."
“We brengen allemaal eigen nummers,” zegt Henk Cnockaert, “in de coronaperiode hebben we een nieuw nummer geschreven, ‘no sense to run’. Iedereen zat thuis te oefenen op zijn eentje, maar nu kunnen we weer allemaal samen muziek maken.” Hoge tonen halen zijn moeilijker dan vroeger,” lacht Henk, “daarom hebben we onze liedjes wat aangepast. Geen playback, geen trucs, daar doen we niet aan mee.”
In 1984 werd Les Arcs geselecteerd om deel te nemen aan ‘Humo’s Rock Rally’, ze maakten een goede beurt maar konden helaas niet doorstoten naar de finale.
“In het begin van onze reünie was het zoeken, de eerste repetities verliepen moeilijk,” vult Marc Hoornaert aan, “maar we hebben geluisterd naar ons live-optreden uit ’86 en veel uit geleerd. We waren zelfs sommige akkoorden vergeten.” “Het spreekwoord zegt oude wijnen in nieuwe zakken maar wij zijn oude wijnen in oude zakken,” lacht Henk.
Het Akoestisch Ei: een vaste waarde in de gemeente
Het Akoestisch Ei is het duo Jan Bruynooghe en Mario Schreel. In 2009 traden ze voor het eerst op tijdens de kroegentocht in Lichtervelde. Het duo brengt covers met twee gitaren en twee stemmen.