"Vroeger kwam ik hier met de kinderen naar de cinema en toen nam ik al foto’s van het interieur," vertelt Eline, "ik probeerde met mijn werken de juiste sfeer te vatten van de cinema, de toeschouwer mee te sleuren in de nostalgische sfeer die mij zo overdondert telkens ik de cinema binnenstap. Alsof je een andere wereld, een ander tijdperk binnenwandelt."
Eline is niet afkomstig van Lichtervelde, maar woont er intussen tien jaar. Om Agnes beter te leren kennen, haar uitdrukkingen, haar handelingen te observeren, bekeek ze films met interviews met Agnes, luisterde naar de klank van haar stem via interviews op de radio. Dat ze Agnes niet in levenden lijve heeft gekend, doet niets tekort aan de uitdrukking op het schilderij. Het is gewoon Agnes die je ziet, zoals ze was. "Agnes was duidelijk een dame met veel karakter, dat zie je op de films en dat heb ik proberen weer te geven," aldus Eline.
De schilderijen zijn olieverf op canvas. "Aan sommige schilderijen was er heel veel werk, moest ik echt geconcentreerd blijven," geeft Eline mee, "zoals het schilderij van de vloer. Ik twijfelde eerst om die te schilderen, maar het licht was zo mooi dat ik het toch deed. Het is zoeken naar het juiste perspectief, de lichtinval die op de vloer schijnt correct weer te geven."
"De fluwelen gordijnen schilderen was pure concentratie. Van donker naar licht, de kleuren correct weergeven, de manier waarop de gordijnen vallen. Ik was er zo intens mee bezig dat ik er achteraf even niet meer naar kon kijken. Bij andere schilderijen was het dan echt kliederen om de perfecte “lekers” en transparantie te krijgen." Eline speelt graag met kleur en warmte, aangelengd met eigen inspiratie.
"Mijn eigen kinderen heb ik al dikwijls geschilderd, die zitten echt in mijn vingers. Soms voel je de gezichten aan, moet je ze niet voor je zien om ze te schilderen. Het fotografisch geheugen van een schilder. Het zijn scènes van mijn kinderen waarbij ik vol bewondering ben voor hun eindeloze energie, zorgeloosheid, vrolijkheid, fantasie. Een gemoedstoestand die we als volwassenen enkel kunnen benijden."
Twee jaar lang werkt Eline aan de reeks, haar leerkracht schilderkunst in SASK Roeselare, Tina Feys, beschrijft haar werken als ‘een poëtische sluier over het verleden. Eline schildert portretten, interieurs, stillevens en zoemt in op details en allen vertellen ze een verhaal, een verhaal dat Eline op een mooie en sterke schilderkundige manier weet weer te geven.’
Lovende woorden dus van de leerkracht, de expositie is zeker een bezoek waard, het kan tot 31 oktober in Cultuurhuis De Keizer, Neerstraat in Lichtervelde.
Wie Eline graag eens persoonlijk spreekt over de werken, kan hiervoor terecht op 17 oktober om 17 uur, inschrijven hiervoor is nodig via cultuurhuisdekeizer.com.
Je kan Eline ook volgen op instagram, _elinevh_.